کارم به جایی کشیده که نمیدونم کجاست!!!!
من اینجایی که هستم چیکار میکنم؟!
جز شقایق بودن چاره ای هست؟!
کاش میشد شقایق رو تغیر رو داد!!!
چطور میشه بیست و سه سال رو ول کرد و از نو شروع کرد؟!
این بیست و سه سال لعنتی هر جا برم هست!!!
وقتی باد و بارونه ته دلم یه حس عجیبی دارم!!!
یه حسی که بهم میگه الان وقتشه بشینی کنج یه بالکن و با یه فنجون چای از خنکای هوا لذت ببری!!!حرف بزنی با خودت...رویا ببافی و ته دلت کلی قند و شیرینی آب کنی!!!
یه حسی که میگه تو تا تهش همینجوری خواهی بود پس لذت ببر تا دیر نشده حتی با یه فنجون چای!!!